نکاتی برای نویسندگان جوان
موضوع
یک مضمون چیزی مهم است که داستان سعی می کند برای ما تعریف کند - چیزی که ممکن است در زندگی خود به ما کمک کند. هر داستانی مضمونی ندارد ، اما در صورت تمایل بهتر است.
خیلی موعظه نکن بگذارید موضوع از داستان خارج شود ، بنابراین خوانندگان احساس می کنند که آن را خودشان یاد گرفته اند. نیازی نیست که بگویید اخلاق چیست.
طرح
پیرنگ اغلب در مورد یک درگیری یا کشمکش است که شخصیت اصلی از آن عبور می کند. درگیری می تواند با یک شخصیت دیگر ، یا با نحوه کارها یا با چیزی در درون شخصیت مانند نیازها یا احساسات باشد.
شخصیت اصلی باید حداقل تا حدی به تنهایی برنده یا باخته باشد و فقط توسط شخصی یا شخص دیگری نجات پیدا نکند. بیشتر اوقات ، وقتی شخصیت سعی می کند مشکل خود را حل کند ، یاد می گیرد یا رشد می کند. آنچه شخصیت یاد می گیرد موضوع است.
درگیری باید بیشتر و بیشتر متشنج یا هیجان انگیز شود. تنش باید در اواخر داستان به نقطه اوج یا "اوج" برسد ، سپس آرام شود.
مراحل اساسی یک توطئه عبارتند از: درگیری آغاز می شود ، همه چیز درست پیش می رود ، اشتباه می رود ، پیروزی نهایی (یا شکست) و بهم پیوستن. مراحل درست - غلط می توانند تکرار شوند.
یک رمان می تواند چندین درگیری داشته باشد ، اما یک داستان کوتاه باید فقط یک مورد داشته باشد.
ساختار داستان
در ابتدا ، دقیقاً وارد عمل شوید. در پایان ، داستان را به سرعت بپیچانید.
درباره نوشتن داستان یا "اول شخص" یا "سوم شخص" تصمیم بگیرید. ضمایر سوم شخص عبارتند از "او" ، "او" و "آن" - بنابراین نوشتن در شخص سوم به معنای گفتن یک داستان است که گویی همه چیز در مورد دیگران است. ضمیر اول شخص "من" است - بنابراین نوشتن در اول شخص به معنای گفتن داستانی است که گویی برای شما اتفاق افتاده است.
حتی اگر شخص سوم می نویسید ، سعی کنید داستان را فقط از طریق یک شخصیت - به احتمال زیاد شخصیت اصلی - تعریف کنید. چیزی نگویید که شخصیت نمی داند. این "دیدگاه" نامیده می شود. اگر باید چیز دیگری بگویید ، یک بخش کاملاً جداگانه با دید یک شخصیت دیگر ایجاد کنید.
در مورد نوشتن یا در "زمان حال" یا "در زمان گذشته" تصمیم بگیرید. نوشتن به صورت گذشته به معنای نوشتن است که گویی داستان از قبل اتفاق افتاده است. اینگونه است که بیشتر داستان ها نوشته می شوند. نوشتن به زبان حال به معنای نوشتن است که گویی داستان در حال حاضر اتفاق می افتد. به یک زمان یا زمان دیگر بچسبید!
شخصیت ها
قبل از شروع به نوشتن ، شخصیت های خود را به خوبی بشناسید.
شخصیت اصلی شما باید کسی باشد که خوانندگان بتوانند با آن احساس مشترکی داشته باشند یا حداقل به آن اهمیت دهند.
لازم نیست یک شخصیت را کاملاً توصیف کنید. کافی است یک یا دو چیز در مورد نحوه مشاهده یا حرکت یا صحبت کردن یک شخصیت بیان کنید.
یک شخصیت اصلی باید حداقل یک نقص یا ضعف داشته باشد. شخصیت های عالی خیلی جالب نیستند. همچنین احساس مشترک بودن یا اهمیت دادن به آنها دشوارتر است. و آنها چیزی برای یادگیری ندارند. به همین ترتیب ، باید حداقل یک چیز خوب در مورد "آدم بد" وجود داشته باشد.
تنظیمات
داستان خود را در مکان و زمانی قرار دهید که جالب یا آشنا باشد.
سبک و لحن
از زبانی استفاده کنید که برای داستان شما مناسب باشد.
هر جا که می توانید ، با استفاده از کنش ها و گفتارها به خوانندگان بگویید که چه اتفاقی می افتد. نشان بده ، نگو
با جملات مستقیم مانند "برو!" سخنرانی کنید. به جای نقل قول های غیرمستقیم مانند "او به او گفت که برود".
برای نوشتن خوب نیازی به نوشتن فانتزی نیست. استفاده از کلمات ساده و جملات ساده تقریباً هرگز صدمه ای نخواهد دید. به این ترتیب ، خواندن و فهم نوشتن شما آسان است.
همیشه از بهترین کلمه ممکن استفاده کنید - کلمه ای که به معنی شما نزدیک است ، بهترین صدا را دارد و واضح ترین تصویر را ایجاد می کند. اگر به فکر درست نیستید ، از اصطلاح نامه استفاده کنید.
هر کلمه ، عبارت ، جمله و پاراگراف را با دقت بررسی کنید. آیا بهترین چیزی است که می توانید بنویسید؟ آیا در جای مناسب قرار دارد؟ آیا اصلاً به آن احتیاج دارید؟ اگر نه ، آن را بیرون بیاورید!
قوی ترین داستان ها دارای مضامین توسعه یافته ، طرح های جذاب ، ساختار مناسب ، شخصیت های به یاد ماندنی ، تنظیمات به خوبی انتخاب شده و سبک جذاب هستند. برای بهترین نتیجه ، در همه زمینه ها قدرت بسازید.
این داستان: معرفی “خدمت از ما”
، ,یک ,شخصیت ,داستان ,نوشتن ,کند ,است که ,یک شخصیت ,شخصیت اصلی ,می کند ,در مورد
درباره این سایت